چه زین ماتمسرا دیدم که باشم پایبند اینجا
زبخت بد زهر خار و گلی دیدم گزند اینجا
از آن برداشتم چشم ازجهان و زشت و زیبایش
که جز نادیدنش نقشی ندیدم دلپسند اینجا
به دل صد عقده همچون سرو دارم از سرافرازی
مرا همواره پستی زاید از طبع بلند اینجا
ز لبخند گل این باغ ، ز جور خار دانستم
که صد نیش است ما را در پی هر نوشخند اینجا
به هر جایی که روی آرم به جای نغمه شادی
نمی آید به گوشم جز نوای دردمند اینجا
درین ماتمسرا یک دم ندارم طاقت ماندن
چه سازم رشته عمرم به گردن شد کمند اینجا
" سهی " شرم آید از بیدردی خویشم ، چو می بینم
که می رقصد بشادی بر سر آتش سپند اینجا
ذبیح ا... صاحبکار ( سهی )
امشب که شعله می زندم ماجرای تو
بر این سرم که سر بگذارم به پای تو
بی تاب و بی قرارم و بی واهمه ولی
جز حرف عاشقانه ندارم برای تو
امشب هزار مرتبه بی تو دلم شکست
یعنی هزار مرتبه مردم برای تو
من راضی ام به این همه دوری ولی عزیز
راضی ترم به اینکه ببینم رضای تو
حالا درخت و جاده به راهت نشسته اند
حالا سکوت و سایه پر است از صدای تو
( ؟ ؟ ؟ )