چه زین ماتمسرا دیدم که باشم پایبند اینجا

 

 

چه زین ماتمسرا دیدم که باشم پایبند اینجا

زبخت بد زهر خار و گلی دیدم گزند اینجا

از آن برداشتم چشم ازجهان و زشت و زیبایش

که جز نادیدنش نقشی ندیدم دلپسند اینجا

به دل صد عقده همچون سرو دارم از سرافرازی

مرا همواره پستی زاید از طبع بلند اینجا

ز لبخند گل این باغ ، ز جور خار دانستم

که صد نیش است ما را در پی هر نوشخند اینجا

به هر جایی که روی آرم به جای نغمه شادی

نمی آید به گوشم جز نوای دردمند اینجا

درین ماتمسرا یک دم ندارم طاقت ماندن

چه سازم رشته عمرم به گردن شد کمند اینجا

" سهی " شرم آید از بیدردی خویشم ، چو می بینم

که می رقصد بشادی بر سر آتش سپند اینجا

ذبیح ا... صاحبکار ( سهی )