حافظ دیوانه فالم را گرفت

هیچ کس اشکی برای ما نریخت

هر که با ما بود از ما می گریخت

چند روزی ست حالم دیدنیست

 حال من از این و آن پرسیدنیست

گاه بر روی  زمین زل می زنم

گاه بر حافظ  تفاءل  می زنم

حافظ  دیوانه  فالم  را  گرفت

یک غزل آمد که حالم را گرفت :

ما زیاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

( ؟؟؟ )